μύνημα για όλα τα τρελλόπαιδα που έχω γνωρίσει εκεί έξω..

ένα προσωπικό μύνημα γι'αυτές τις γιορτινές μέρες,για μια ιστορία που κάποιος από μας έχει ήδη ζήσει..

και αφού κάποιος το έχει ζήσει ήδη, δεν μπορούμε πλέον να δικαολογούμαστε ότι εμείς δεν μπορούμε; έτσι δεν είναι;

http://www.athensvoice.gr/351/5683/7/7/7/showdoc.html

και για όποιον βαριέται να διαβάσει αυτό το υπέροχο κείμενο:...

..Ήρθες στην Eλλάδα, έλεγα μέσα μου, και δεν θα δοκιμάσεις την Aθήνα; Eδώ όμως τα βρήκα μπαστούνια. Ένα χρόνο μένω στην Aθήνα και είναι πολύ δύσκολα τα πράγματα. Bρίσκω πολλές πόρτες κλειστές... Θα επιμείνω όμως και βλέπουμε. Ίσως επιστρέψω ξανά στην Kομοτηνή, ίσως στο Λονδίνο... Tι μου έμαθε το ταξίδι; Ότι όποιος θέλει να κάνει κάτι στη ζωή του μπορεί. Oι αποτυχημένοι ψάχνουν πάντα για θύτες. Mου έμαθε επίσης να σέβομαι την ιδιαιτερότητα του Άλλου. Tο ταξίδι σού μαθαίνει να θέσεις τον εαυτό σου στο πετσί του Άλλου. Tο ταξίδι μου έμαθε προπαντός να σέβομαι το παιχνίδι της τύχης. Όλα στη ζωή μου έγιναν κατά τύχη. Yπάρχουν άνθρωποι που προγραμματίζουν αυστηρά τη ζωή τους. Yπάρχουν άλλοι που την αφήνουν να τους πηγαίνει εκεί όπου θέλει. Eγώ, νομίζω, ανήκω στους τελευταίους...

σας εύχομαι το νέο έτος να είναι αυτό που θα σας βοηθήσει να πραγματώσετε όσα θέλετε στη ζωή σας...

με αγάπη